Naar aanleiding van ons onderzoek naar de Taken en Uren van de Ambtelijk Secretaris Cliëntenraad, hebben wij een richtlijn opgesteld met betrekking tot het aantal uren professionele ondersteuning voor (centrale) cliëntenraden.
De richtlijn is opgesteld door NCZ ten behoeve van de bij haar aangesloten (centrale) cliëntenraden en ten behoeve van de leden van Beroepsorganisatie ASC.
Het staat iedereen die dat wil, vrij om de richtlijn te gebruiken. het gebruik van de richtlijn is uiteraard voor eigen rekening en risico.
Enkele opmerkingen ten aanzien van de richtlijn:
- De richtlijn is gebaseerd op een 40-urige werkweek.
- Bij de tijdsbesteding is uitgegaan van 10 vergaderingen per jaar en 2 bijzondere bijeenkomsten.
- De ervaring leert dat in de sectoren met intramurale zorg een raad die (gedeeltelijk) bestaat uit cliënten meer tijd vraagt dan een raad die uit verwanten bestaat. Bovendien ligt in een aantal sectoren de vergaderfrequentie hoger, door oorzaken als de spanningsboog van de leden, de mogelijkheden van leden om stukken te lezen en te begrijpen etc. Hoe meer van deze omstandigheden aan de orde zijn, hoe meer tijd er beschikbaar zou moeten zijn voor ambtelijke ondersteuning. Voor deze sectoren is daarom een range aangegeven, waarbij het eerste getal staat voor een raad die bestaat uit verwanten, het tweede getal voor een raad met voor het grootste deel cliënten.
- Er is in de tabel vooralsnog geen rekening gehouden met een afzonderlijke notulist of secretaresse. Het aantal uren in de tabel betreft de totale inzet, dus inclusief een notulist/secretaresse.
- De genoemde urenaantallen zijn uiteraard indicatief. Indien het takenpakket groter of kleiner is dan gemiddeld, zou het aantal uren daaraan aangepast moeten worden.
- In de tabel is ervan uitgegaan dat er minder voorbereiding, leeswerk en dergelijke aan de orde is bij lokale raden.
- In de kolom voor meerdere raden is ervan uitgegaan dat het werk voor die raden in hoge mate overeenkomt. Indien dat niet het geval is, dan zou het aantal uren verhoogd moeten worden. Bij een combinatie van centrale en/of regionale raad en lokale raden is die overeenkomst er doorgaans minder.
Richtlijn:
Bij de tijdsbesteding is uitgegaan van 10 vergaderingen per jaar en 2 bijzondere bijeenkomsten.
Dat vind ik heel weinig.
Ik ondersteun een CR van het ziekenhuis en een CCR intramurale ouderenzorg.
De CR heeft 27 reguliere vergaderingen per jaar (CR vergadering, Agendaoverleg DB met RvB, Overlegvergadering CR en RvB en 2x halfjaarlijks overleg met RvT).
De CCR heeft 36 reguliere vergaderingen per jaar (DB vergadering. CCR vergadering, Agendaoverleg DB met RvB, Overlegvergadering CCR en RvB en 2x halfjaarlijks overleg met RvT).
Hier bovenop komen nog allerlei extra vergaderingen, bijeenkomsten e.d. .
Hartelijk dank voor uw reactie! Dat zijn wel heel veel vergaderingen per jaar. Dan rijst de vraag; is het ook de WENS van de cliëntenraad om zo vaak te vergaderen? Of laten zij zich ‘leiden’ door de agenda van de bestuurder? Is zo vaak vergaderen ook echt nodig? Of kan het misschien ook anders? En de allerbelangrijkste vraag: welke invloed heeft de cliëntenraad, in jullie geval, de cliëntenraden daadwerkelijk op de kwaliteit van het beleid? Dus, loont het zich om zo vaak te vergaderen?
De tijdsbesteding waarvan is uitgegaan vind ik ook wat mager…
Ik ondersteun een CR van een ziekenhuis. De CR vergadert jaarlijks 11x zelf (2 uur) en 5x met RvB (2 uur). Het DB CR heeft 5x agendaoverleg met RvB (1 uur) en vergadert zelf tweewekelijks (1,5 uur). Dan zijn er nog overleggen met de besturen van de MSB’s (via Personele Unie is de CR van het ziekenhuis ook de CR van 2 MSB’s), themabijeenkomst met RvT, ontmoetingen met medewerkers van buiten het ziekenhuis (bijvoorbeeld met de vertegenwoordiger van cliënten in de stuurgroepen Bouw en Zorgvernieuwing) en van binnen het ziekenhuis (bijvoorbeeld met Stafbestuur, Dienst Geestelijke Verzorging, Coördinator Duurzaamheid etc.).
Overigens ben ik het ermee eens dat de invloed van de CR op de kwaliteit van het beleid prio 1 is en moet zijn.
Dank je wel voor je reactie! De richtlijn is gebaseerd op wat gemiddeld bekend is van raden. Als je veel meer vergadert, als je situatie complexer is, als je extra activiteiten onderneemt of als er anderszins extra dingen van je verwacht worden, klopt dat gemiddelde natuurlijk niet. Zaken als agendaoverleg en dergelijke zijn niet in de richtlijn meegenomen. De hamvraag blijft: leiden alle vergaderingen tot daadwerkelijke invloed op besluit en beleid vanuit het cliëntenperspectief?