Graag brengt de Cliëntenraad van Vérian het volgende onder de aandacht naar aanleiding van zorgen over de Zorg in relatie tot de Fiscus:
- ONGELIJKE BEHANDELING
- zorgvragers worden steeds meer geconfronteerd met eigen bijdragen. Deze eigen bijdragen zijn niet fiscaal aftrekbaar meer. Hierdoor blijft het verzamelinkomen hetzelfde en dit is het inkomen waarvan het recht op ondermeer zorgtoeslag wordt bepaald.
- Door de eigen bijdragen vermindert het netto besteedbaar inkomen soms met honderden euro’s per maand. Maar omdat het bruto (toets) inkomen gelijk blijft ontstaat er geen recht op deze en andere toeslagen
Gevolg: er ontstaan maandelijkse tekorten en het gevaar bestaat dat de zorgvrager (er is door het hoge inkomen ook geen recht op bijstand) de schuldhulpverlening ingeduwd wordt.
- NIET SOCIALE FISCUS
- op enig moment (in 2015) zijn ook de voorzieningen (hulpmiddelen,woningaanpassing etc.) verhuisd uit de WLZ naar de WMO
- iedere gemeente gaat daar weer op zijn eigen manier mee om (rechtsongelijkheid). Sommige gemeenten vergoeden zelfs helemaal niets (Gemeente Apeldoorn zegt bijvoorbeeld: woningaanpassing? Nee, liever verhuizen naar een aangepaste woning
- extra kosten voor de zorgvrager, want die betaalt het (grotendeels) zelf.
Hoe reageert de fiscus? Per 01-01-2015 (dus met terugwerkende kracht) zijn deze kosten niet meer aftrekbaar. Dit is nadelig voor zorgvragers met een inkomen tot 35.000 euro.
CONCLUSIE
Het heffen van inkomstenbelasting van inkomens tot 35.000,00 euro is een peperdure zaak, want de kosten liggen vooral in de controles en alles wat daaruit voortvloeit. Er ontstaan soms maandenlange conflicten waarbij het voor het overgrote deel gaat om bedragen van 200,00 euro tot maximaal 800,00 euro.
